Ano nga ba ang mga pananaw natin tungkol sa mga lesbian? Bakit
kaya ‘di tulad ng mga bakla, wala masyadong lumilitaw na kaso ng mga lesbian sa
lipunan? Nagtatago nga ba sila o sadyang takot lamang silang magpakilala?
Taliwas sa lakas ng loob ng mga bading, walang ganoon ka
lakas na loob ang mga lesbian o mga tibo upang ipahayag ang kanilang mga
saloobin at ang mga nais nilang iparating. Hindi nila ito naipapahayag sapagkat
takot silang husgahan ng ibang tao. Kung maraming taong galit sa bakla, mas
maraming tao raw ang galit sa kanila. Bakit
nga ba may mga ganitong sitwasyon sa lipunan? Sa aking palagay, ang mga babaeng
tulad nila ay mas napapasama sa mga lalaki, mga lalaking naging impluwensya na
ng kanilang buhay. Gaya rin ng mga dahilan ng pagiging bakla, mas napapalibutan
sila ng lalaki sa pamilya kaya simula bata pa lamang ay nahuhubog at nababago
na ang persepsyon at kanilang mga aksyon.
Marami na ring tunay na babaeng pumapatol sa kanila o
sabihin nalang nating nakikipagrelasyon sa kapwa nila babae. Mas pamilyar at
mas naiintindihan daw ng kapwa nila babae ang mga gusto nila, di gaya ng mga
lalaking patuloy silang sinasaktan (hindi man lahat, pero karamihan). Isa rin
ito sa dahilan kung bakit nagkakaroon ng mga lesbian. Sa kadahilanang natatakot
na at galit na sa mga lalaki (“man hater”) napipilitan silang makipagrelasyon
sa kapwa nila babae upang maibsan ang lungkot ng pag-iisa.
Tulad ng mga debateng patungkol sa mga bading. Moral nga ba
ang mga lesbian? Ano nga ba ang mga dahilan kung bakit pilit nilang itinatago
ang kanilang kasarian? Ilagay ang iyong mga komento hinggil sa usaping ito.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento